Szlakiem Wejherowskim

Kolejny sobotni wypad. Tym razem pobudka 3:50 i SKMką do Wejherowa. Dojazd na miejsce o 6:20 i w drogę… najpierw trochę mozolnie a później już coraz szybciej. W planie minimum dojście do Chwarzna – 43.8 km szlakiem czerwonym od Wejherowa. Z Chwarzna szlak biegnie dalej i kończy bieg w Sopocie Kamiennym Potoku (55 km). Początkowo myśleliśmy że uda się dojść do końca szlaku.. ale coby tu dużo mówić – do Chwarzna doszliśmy około 19:00 a nogi wchodziły nam do….. Może następnym razem.

W Wejherowie szybko odnajdujemy początek szlaku czerwonego. Przechodzimy ulicami miasta i dochodzimy do Parku im. A. Majkowskiego, w którym spotykamy towarzyską wiewiórkę. Chwilę dalej wychodzimy z parku i za czerwonymi znakami idziemy wzdłuż potoku Cedron. Idziemy szeroką leśną drogą, która w końcu zawijana lewo, dalej trzymając się koryta Cedronu. Chwilę późniejs dochodzimy do leśngo parkingu z ławami i stołami o ładnej nazwie Młynki.

Po krótkiej przerwie bułkowo – herbacianej ruszamy dalej za czerwonymi znakami dochodząc wkrótce do miejscowości Wyspowo. Szlak prowadzi teraz prawy brzegiem jeziora, a właściwie poziom wody uniemożliwia poruszanie się wprost po oznakowanej ścieżce. Wkrótce żegnamy jezioro rozpoczynając wędrówkę po pięknym lesie.

Przechodzimy przez szosę Żukowo – Wejherowo i chwilę później wznosimy się coraz wyżej przy kulminacji Puckiej Góry. Dochodzimy do kolejnego pięknego jeziora – Borowo. Jest tutaj spory kompleks leśny – ławy i stoły, zagrodzone stanowisko pod pole namiotowe Biegnie tędy także szlak rowerowy prowadzący z Wejherowa do Gdyni. Rozkładamy się nad jeziorkiem i delektujemy się pyszną herbatą wypatrując drugiego brzegu.

Dalej za czerwonym szlakiem dochodzimy do dwóch kolejnych jeziorek – Pałsznik i Wygoda. Znajdują sie one na terenie Rezerwatu Pełcznica. Na stronie internetowej lasów państwowych znalazła następujące informacje na jego temat: “Rezerwat w pobliżu Wejherowa chroniący jeziora lobeliowe oraz kompleks leśnych zbiorowisk bagiennych i torfowisk. Rezerwat chroni trzy zbiorniki: Pałsznik, Wygoda i Krypko. Dwa pierwsze to rzadkie jeziora lobeliowe – ubogie w składniki pokarmowe, o przejrzystej toni, występują głównie na północy Europy w Skandynawii i na Litwie. Zaledwie kilkadziesiąt znajduje się w Polsce. Jeziora lobeliowe wyróżnia występowanie lobelii jeziornej: pochodzącej sprzed epoki lodowcowej, rzadkiej rośliny wodnej kwitnącej tuż nad powierzchnią wody. Występuje tu też poryblin jeziorny i kolczasty – ten ostatni znany jedynie z kilku stanowisk w Polsce.” Mijamy rezerwat i dalej lasem dochodzimy do Jeziora Bieszkowickiego, przechodząc nad jego brzegiem. Chwilę później mijamy kolejne – Jezioro Zawiat. Mijamy też jakiś ośrodek wypoczynkowy nad tym jeziorem i dochodzimy do centrum Bieszkowic. Naszym oczom ukazuje się sklep. Postanawiamy zakupić tradycyjnie po bułce z laską kiełbasy – tak robotniczo!

Szlak biegnie teraz przez polne tereny, gdzieniegdzie mijamy gospodarstwa i zabudowania wiosek – Krystkowa i Piecewa. Pokonujemy także bardzo krótki odcinek lasem i dochodzimy do szlaku czarnego – Zagórskiej Strugi. Poruszamy się teraz starą brukowaną drogą, którą można by dojść do samej Rumii.Szlak czarny podąża właśnie za tą drogą, a my po chwili podążania za podwójnym oznakowaniem skręcamy na prawo za naszym czerwonym. Kolejny odcinek prowadzący lasem i wyprowadzający nas w końcu do Łężyc i na Rębiska.

Znowu trochę poprzez zabudowania i dalej znikamy w lesie, znajdując się już coraz bliżej Gdyni. Dochodzimy wkrótce do rezerwatu Cisowa (oj czujemy już zmęczenie). Z kolei o tym rezerwacie na lasach państwowych (polecam tą rzetelną i dobrze zrobioną stronę): “rezerwat utworzony w 1983 roku na powierzchni 24,76 ha Obejmuje część doliny potoku Cisówka w lesistej strefie krawędziowej wysoczyzny Pojezierza Kaszubskiego. Chroni naturalną rzeźbę terenu oraz dobrze zachowane zbiorowiska roślinne: żyzną buczynę pomorską, przystrumykowy łęg jesionowo – olszowy i roślinność źródliskową. W rezerwacie występują 193 gatunki roślin naczyniowych, spośród których 5 podlegają ochronie ścisłej (przylaszczka pospolita, paprotka zwyczajna, gnieźnik leśny, wawrzynek wilczełyko, widłak wroniec) i 4 ochronie częściowej (konwalia majowa, kruszyna pospolita, marzanka wonna, bluszcz pospolity). Na uwagę zasługuje dość duża ilość gatunków górsko – podgórskich. Są to m.in. przetacznik górski, tojeść gajowa, bniec czerwony, olsza szara oraz na kamieniach w potoku rzadki, chroniony krasnorost Hildenbrandia rivularis.
Wartość przyrodniczą rezerwatu podkreśla obecność aż 11 gatunków roślin znajdujących się na liście roślin naczyniowych Pomorza Zachodniego i Wielkopolski. Są to: czerniec gronkowy, gnieźnik leśny, kostrzewa leśna, kozłek dwupienny, manna gajowa, przetacznik górski, rzeżucha leśna, wawrzynek wilczełyko, widłak wroniec, wyka leśna i żywiec cebulkowy.” Pniemy się schodami ostro w górę, za chwilę w dół, znowu w górę i w dół. Schodzimy w dół ku dolinie, do drogi Koleczkowo – Gdynia. Przechodzimy na drugą stronę i szlak nasz pokrywa się teraz ze ścieżką dydaktyczną “Lasy Chylońskie”. I znowu pozwolę sobie przytoczyć z lasów państwowych kilka słów na temat ścieżki: “Ścieżka biegnie w pobliżu Gdyni (pustki Cisowskie) bardzo urozmaiconą trasą (atrakcyjny punkt widokowy. Dla ułatwienia orintacji ścieżka oznakowana znakiem wiewiórki. Ścieżka dydaktyczna położona jest w odległości 1 km od zabudowy Gdyni, na terenie leśnictwa Cisowa. Dojazd do ścieżki możliwy jest dla turystów zmotoryzowanych i grup pieszych. Z Gdyni Chylonii należy najpierw jechać ul. Kartuską, następnie drogą w kierunku Koleczkowa. W odległości ok. 200 m za leśniczówką w Cisowej, należy skręcić w lewo, przy tablicy kierunkowej ścieżki przyrodniczo leśnej. Około 200 m od szosy znajduje się duży parking, który jest początkiem ścieżki. Turyści nie zmotoryzowani mogą dojechać sprzed dworca w Gdyni Chyloni autobusem KM nr 28 i 159 do ul. Jałowcowej, a następnie przejść pieszo ul. Marszewską (szosa w kierunku Koleczkowa) do tablicy informacyjnej i dalej w lewo do parkingu. Przystanek początkowy ścieżki zlokalizowany jest na parkingu, gdzie znajduje się tablica informacyjna. Trasa ścieżki oznakowana jest kolorem czerwonym z rozlokowanymi na niej przystankami oznaczonymi tablicami.Ścieżka przyrodniczo – leśna “Lasy Chylońskie” prowadzi przez najcenniejsze i bardzo zróżnicowane tereny leśne typowe dla strefy krawędziowej Wysoczyzny Gdańskiej. Rzeźba terenu jest tu bardzo urozmaicona, co decyduje nie tylko o wyjątkowej malowniczości tego terenu, ale także o dużej zmienności przestrzennej zbiorowisk leśnych. Stoki wyniesień i obniżenia zajmują żyzne oraz ubogie i kwaśne buczyny niżowe. Wierzchołki pagórków, o niezbyt żyznych glebach, porasta najczęściej las mieszany bukowo – dębowy. Dna głębokich suchych dolin oraz dolne partie zboczy, a także wyższe tarasy nad strumieniami, m.in. nad pobliską Marszewską Strugą, są siedliskami lasów dębowo-grabowych (grądów). Obecnie dobrze zachowane płaty tego typu lasów spotyka się rzadko. Z powodu żyznych gleb zostały one w wielu miejscach dawno wykarczowane, a ich siedliska przeznaczone pod uprawę. Wzdłuż cieków występowały niegdyś powszechnie lasy łęgowe, których drzewostany budowały: jesion, olsza czarna, wiąz i inne gatunki drzew. Ze względu na zasobne gleby podzieliły one lasów grądowych i dzisiaj występują ich tylko resztki”.

Teraz kręcimy się idąc za oznakowaniem szlaku wejherowskiego i kręcimy zbliżając się resztkami sił do Chwarzna. W końcu dobiegać nas zaczynają odgłosy obwodnicy – wiemy już że cywilizacja jest niedaleko. Dochodzimy do pętli na Chwarznie i dosłownie za 1 minutę zajeżdża w autobus, którym zjeżdżamy do centrum miasta. Dalej już tylko w SKM i wprost do domu.